Поддержать команду Зеркала
Беларусы на войне
  1. «Я — уходящий президент». Лукашенко заявил, что не хочет проблемы своего руководства страной перекладывать на преемника
  2. Освобожденные и вывезенные в Украину беларусские политзаключенные приехали в Варшаву
  3. СМИ заявили, что в Беларуси находятся 360 тысяч российских солдат, которые готовы «напасть на НАТО». Литовская разведка прокомментировала
  4. Прокуратура проверила работу военруков. Узнали из непубличного документа, какие проблемы нашли в воспитании «патриотов»
  5. «Растет продолжительность жизни». Чиновники оперативно по цепочке утверждают пенсионное изменение
  6. В Беларуси при задержании убили оппозиционера — трое силовиков пострадали, заявил Лукашенко
  7. Почему Виктор Бабарико отказывается отвечать на вопросы о Крыме? Это нежелание или политическая позиция? Спросили аналитика
  8. «Не ждите комментариев. И не потому, что мы боимся». Рассказываем, как в Варшаве встречали освобожденных беларусских политзаключенных
  9. Виктор Бабарико ответил на вопрос: «Лукашенко — диктатор?»
  10. «Сложнейший вопрос». Украинский журналист спросил у Виктора Бабарико, чей Крым, — что он ответил
  11. Путин публично дал понять, что не отступит от своих первоначальных военных целей и хочет захватить как можно больше территорий — ISW
  12. Этот беларус сбежал из СССР с третьей попытки, но силовики пришли к нему даже на Западе. Рассказываем о легендарном побеге и его цене


Незвычайны гістарычны артэфакт знайшлі беларускія архівісты. Мінула больш за 500 гадоў, а ён дагэтуль актуальны, піша CityDog.

«А мне насрат!» Беларускія архівісты знайшлі цікавы допіс

Як расказвае гісторык Дзяніс Лісейчыкаў, гэты допіс адшукалі супрацоўніцы Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі В. Бабкова, Н. Барсукова і І. Бобер у пачатку 2000-х гг. Яны распрацоўвалі актавыя кнігі Гарадзенскага земскага суда другой паловы XVI ст. На аркушы кнігі за 1571 год на пустым месцы пісар занатаваў: «Не потреба тут нічого пісат».

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

«Каб ніхто з ягоных наступнікаў не ўпісаў на гэтым месцы што-небудзь ад сябе, — тлумачыць Дзяніс Лісейчыкаў. — А нейкі пазнейшы чытач кнігі ў канцы 16-га ст. (ці нават пазней) вырашыў патроліць пісара і дапісаў ад сябе, імітуючы лексіку і манеру пісьма пісара 1571 г.: „Але мне што пісал — насрат“».

Оў, дык нават нашы продкі таксама не саромеліся ўжываць моцнае слоўца?

Анягож! Вось што, напрыклад, у тым жа гістарычным архіве знайшлі спецыялісты. Гэта фрагмент дакумента з Магілёўскай духоўнай кансісторыі: «Люся дура!»

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

А гэта — метрычная кніга царквы ў вёсцы Бортнікі Бабруйскага павета: «Лёля, я тебя люблю», — напісаў нейкі ананім.

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

Заўважым, і адзін, і другі надпісы з’явіліся на дакументах духоўных устаноў, што надае ім (надпісам, вядома) своеасаблівую пікантнасць. І вельмі верагодна, што аўтары надпісаў цалкам маглі разумець, што гэтыя дакументы будуць важныя ў вывучэнні гісторыі краіны і ў складанні генеалагічных дрэў.

Хто гэта напісаў і навошта, запыталіся мы ў Дзяніса Лісейчыкава.

— Паводле почыркаў можна меркаваць, што гэта надпісы пачатку ХХ ст. Дзе канкрэтна і хто канкрэтна зрабіў іх, невядома. На метрычнай кнізе запіс маглі зрабіць і ў архіве Мінскай духоўнай кансісторыі, куды кнігі здаваліся.

Читайте также на CityDog:

«Хозяйка сказала, что я ругаюсь из-за каких-то центов». Минчане рассказали, как платят за квартиру с долларом по 2,9

«На этот дом тихо злятся продавцы». В Минске в качестве квартир продают бывшие гостиничные номера

Может, вы узнаете известный дом Минска по его двору? А попробуйте!